Κάθε χρόνο την άνοιξη, λίγο πριν την εξεταστική διεξάγονται στη σχολή μας οι φοιτητικές εκλογές. Πρόκειται για τη μαζικότερη διαδικασία του συλλόγου μας στην οποία όλοι οι φοιτητές/φοιτήτριες καλούνται να εκφραστούν και να δώσουν με αυτό τον τρόπο στο σύλλογο υπόσταση. Σε αυτό το σημείο καλό είναι να αναλογιστεί κανείς για ποιο λόγο μας ενδιαφέρει αυτή η διαδικασία, πώς η έκβασή της θα επηρεάσει άμεσα τη ζωή και την καθημερινότητά μας στη σχολή και άρα γιατί έχει νόημα να αποτελέσουμε κομμάτι της. Και αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο και περισσότερους φοιτητές να επιλέγουν την αποχή από τις εκλογές και την ίδια τη διαδικασία να απονομιμοποιείται στα μάτια τους.
Γιατί λοιπόν οι φοιτητές δε βλέπουν τον εαυτό τους σε μια δημοκρατική εκλογική διαδικασία μέσω της οποίας ορίζουμε την καθημερινότητα μας στη σχολή αλλά και στην κοινωνία γενικότερα; Από την μία βρίσκεται η στάση ορισμένων πολιτικών δυνάμεων που επιδιώκουν την αποπολιτικοποίηση των συλλογικών διαδικασιών του Συλλόγου αποσκοπώντας εν τέλει στην αποδυνάμωσή του. Ένας άλλος βαθύτερος λόγος βέβαια αποτελεί η διάχυτη απογοήτευση που επικρατούσε στην κοινωνία γύρω μας ως αντίδραση στη λειτουργία του πολιτικού σκηνικού τα τελευταία χρόνια στην οποία συνεισέφερε σε μεγάλο βαθμό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ως νέοι και νέες ζούμε σε μια δύσκολη περίοδο, μια περίοδο εκλογικής αναμονής την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ότι η χώρα βγαίνει από τα μνημόνια και παρόλα αυτά η κατάσταση που βιώνουμε στην κοινωνία διαψεύδει αυτό το αφήγημα. Βλέπουμε τις δωρεάν κοινωνικές παροχές να καταρρέουν, βλέπουμε την ακροδεξιά να ανεβαίνει και φασιστικά στοιχεία ενίοτε να βγαίνουν απροκάλυπτα στο δρόμο, να οργανώνουν φασιστικές καταλήψεις σε σχολεία, να δολοφονούν τον Πετρίτ και να επιτίθενται σε παιδιά προσφύγων στην Κόνιτσα. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η σιωπή και το κλείσιμο στον εαυτό μας μεταφράζεται ως συναίνεση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πρόεδρος της σχολής μας που δηλώνει συχνά ότι «τα ΕΑΑΚ υποχώρησαν στις φοιτητικές εκλογές, άρα μπορεί πλέον να αλλάξει το Πρόγραμμα Σπουδών και να καθιερώσει υποχρεωτικές παρουσίες στα μαθήματα επιλογής».
Ωστόσο παράλληλα αρχίζουν να υπάρχουν γύρω μας δείγματα που μας επιτρέπουν να παραμένουμε αισιόδοξοι. Μπορεί κάποια από αυτά που πετύχαμε συλλογικά να ήταν φαινομενικά μικρά (πχ η άρση ορισμένων υποχρεωτικών παρουσιών σε μαθήματα επιλογής), ωστόσο το να πραγματοποιήσουμε δύο Γενικές Συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και κατάληψη στην Ιατρική μετά από τρία χρόνια είναι το πρώτο βήμα ώστε να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε όλοι μαζί πράγματα ακόμα μεγαλύτερα.
Για εμάς λοιπόν οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν την αποτύπωση των πολιτικών σχεδίων ανάλογα με το τι αποτελέσματα επέφεραν στο φοιτητικό σύλλογο. Αυτό περιλαμβάνει και το πώς επιθυμούμε μέσα από αυτές να ορίζουμε τις ζωές μας μέσα στη σχολή αλλά και έξω από αυτή και να χαράσσουμε ένα συλλογικό δρόμο ανυποταγής. Γιατί οι εκλογές δίνουν και μια συνολικότερη εικόνα για την πολιτική μας τάση να αμφισβητούμε ως νεολαία και να οικοδομούμε αντιστάσεις. Επομένως δεν καλούμε κάθε φοιτητή και φοιτήτρια να αρκεστεί σε μία ψήφο αλλά να συμμετέχει ενεργά, να κάνει δικές του τις διαδικασίες του συλλόγου, με την προοπτική να μπορέσουμε κάποια στιγμή μέσα από το συλλογικό δρόμο να αλλάξουμε τις ζωές μας!
Τι συνέβη φέτος στη σχολή μας;
Φέτος όπως και πέρυσι έχουμε την εφαρμογή ενός νέου προγράμματος σπουδών το οποίο αντί να επιλύσει προβλήματα όπως προφασίζονταν οι καθηγητές, δημιούργησε νέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το δεύτερο έτος δεν έχει στα χέρια του έναν πλήρη οδηγό σπουδών που να ξεκαθαρίζει τα μαθήματα που θα διδαχθεί στα επόμενα έτη καθώς αυτά γίνονται γνωστά στην αρχή του επόμενου έτους και οι αλλαγές οι οποίες εφαρμόζονται είναι ρευστές. Όμως δεν είναι μόνο αυτό αφού πολλά «αυτονόητα» υλικά ζητήματα που σχετίζονται με τις σπουδές μας καθόλου αυτονόητα δεν είναι αλλά χρειάζεται να τα διεκδικούμε και να τα κατοχυρώνουμε διαρκώς. Το πρώτο έτος φέτος πήρε σημειώσεις για τα μαθήματα της Φυσικής και της Χημείας οι οποίες καλύπτουν την ύλη συγγραμμάτων που δεν δίνονται όχι λόγω καλής πρόθεσης της σχολής αλλά επειδή το προηγούμενο πρώτο έτος τις είχε κατοχυρώσει μετά από αρκετές κινητοποιήσεις. Από την άλλη σε αυτά τα μαθήματα, όπως και σε άλλα (π.χ. ΠΑΦΥΣ φέτος) τα συγγράμματα τα οποία θα καλύπτουν όλη την ύλη που μας «υπόσχονταν» είτε δεν γράφτηκαν ποτέ είτε καθυστέρησαν και δόθηκαν μια βδομάδα πριν την εξεταστική, οπότε συνεχίζουμε να τα διεκδικούμε. Πέραν όμως από αυτό, τα νέα μαθήματα εφόσον προέκυψαν από την συγχώνευση άλλων περισσότερων είχαν αρχικά απροσδιόριστη και αχανή ύλη (πχ ΠΑΦΥΣ ξανά). Παρόμοια προβλήματα ενδέχεται να παρουσιαστούν και μέσα στα επόμενα χρόνια δεδομένου ότι τα δύο πρώτα έτη αποτελούν ακόμα «πειραματόζωα». Μαζί με την αλλαγή του προγράμματος σπουδών που αύξησε για όλους την ένταση και την πίεση των ρυθμών σπουδών μας, αφού είδαμε προκλινικά έτη να έχουν υποχρεωτικά εργαστήρια μέχρι τις εφτά το απόγευμα, ήρθαν και άλλες αλλαγές όπως η επιβολή υποχρεωτικών παρουσιών στα μαθήματα επιλογής. 
Αυτή η αλλαγή προκάλεσε αντιδράσεις για λόγους οι οποίοι καθόλου παράλογοι δεν ήταν προφανώς. Αρχικά σε μια σχολή σαν τη δική μας που έχουμε ήδη υποχρεωτικά εργαστήρια και κλινικές, τα οποία για τους λόγους που περιγράψαμε πιο πάνω έχουν αρχίσει να καταλαμβάνουν σημαντικό κομμάτι του χρόνου μας, είναι αδιανόητο να επιβάλλονται παρουσίες σε μαθήματα που μέχρι πέρυσι ήταν απλά προαιρετικά αμφιθέατρα ή είχαν ελάχιστες, που λειτουργούσαν ενισχυτικά στο βαθμό. Τα μαθήματα αυτά γίνονται συχνά σε αμφιθέατρα νοσοκομείων και απογευματινές ώρες ενώ ειδικά στο εαρινό εξάμηνο επικαλύπτονταν με υποχρεωτικά εργαστήρια (πχ ΠΑΘΑΝ, Ιστολογία).
Τελικά, ενώ μέχρι πρότινος τα μαθήματα αυτά είχαμε τη δυνατότητα να τα επιλέγουμε με κριτήριο το αν μας ενδιαφέρουν ή αν είναι εύκολα, κατέληξαν να περιορίζονται σημαντικά οι «επιλογές» μας από όλα αυτά. Ο ίδιος ο πρόεδρος της σχολής είχε κάνει σαφές αρχικά ότι τα μαθήματα αυτά θα περιοριστούν, θα είναι πιο δύσκολα ενώ ενδέχεται κάποια από αυτά θα έβαζαν και όριο δήλωσης. Εμείς ως φοιτητές δεν επιθυμούμε να περιφερόμαστε από την κλινική στο εργαστήριο και από το εργαστήριο στο υποχρεωτικό αμφιθέατρο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όχι επειδή είμαστε τεμπέληδες, αλλά επειδή επιθυμούμε να κάνουμε και άλλα πράγματα παράλληλα με τις σπουδές μας, μπορεί να δουλεύουμε και θέλουμε να μην είμαστε εξαντλημένοι στο τέλος της μέρας ακόμα και αν επιλέξουμε να παρακολουθήσουμε κάποιο μάθημα. Επομένως αυτή την αλλαγή δεν την δεχτήκαμε και καταφέραμε με συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και κατάληψη να παγώσει για δύο εξάμηνα και πολλά μαθήματα να ανακαλέσουν τις παρουσίες (Φυσική Ανθρωπολογία, ΠΑΘΑΝ ΚΝΣ, ΠΟΝΟΣ κλπ). Παρόλα αυτά η σχολή δεν έχει δεσμευτεί επίσημα ότι θα παρθούν πίσω οι υποχρεωτικές παρουσίες (πχ μαθήματα όπως η Στοματογναθοπροσωπιική Χειρουργική δεν άφησαν φοιτητές να δώσουν λόγω απουσιών) άρα δεν πρέπει να επαναπαυτούμε και θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε οριστική λύση.
Στην ίδια γραμμή με την εντατικοποίηση των σπουδών μας, κινείται και η τάση προς την κατάργηση των Πτυχιακών εξετάσεων η οποία βρίσκεται στα πλαίσια του νέου προγράμματος. Οι πτυχιακές εξετάσεις είναι εμβόλιμες εξετάσεις οι οποίες αποτελούν τον μόνο πλέον λόγο για τον οποίο η Ιατρική Αθήνας έχει τον χαμηλότερο μέσο χρόνο αποφοίτησης (6,5 έτη), εκεί που σε ιατρικές σχολές της επαρχίας αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος. Πέρυσι κατοχυρώσαμε να μην καταργηθούν και όπως όλα τα κεκτημένα μας στη σχολή δεν είναι δεδομένες.
Άλλες «μη επιλέξιμες δαπάνες» της σχολής
Στηθοσκόπια
Κάθε χρόνο, και όπως φαίνεται θα συνεχίζεται για αρκετά ακόμα χρόνια τίθεται το ζήτημα των στηθοσκοπίων τα οποία αρχικά δεν παρέχονταν από τη σχολή, αλλά μετά από συνεχόμενες κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια δίνονταν στους φοιτητές. Το να παίρνουμε τα στηθοσκόπια μας έγκαιρα, στην αρχή της άσκησής μας στις κλινικές στην αρχή του τετάρτου έτους, και πλέον με την αλλαγή προγράμματος σπουδών στο τρίτο έτος δεν είναι κάτι δεδομένο και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα φέτος. Ο πρόεδρος της σχολής ανακοίνωσε ενώπιον του 2ου έτος ότι δε θα πάρουν στηθοσκόπια γιατί δεν είναι «επιλέξιμη δαπάνη» κάτι το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στα στηθοσκόπια. Εμείς τα διεκδικήσαμε στην απόφαση της Γενικής μας συνέλευσης και θα εξασφαλίσουμε ότι θα δοθούν έγκαιρα.
Πτωματικό υλικό και πρακτική άσκηση στην Ανατομία
Άλλη μία μη επιλέξιμη δαπάνη είναι το πτωματικό υλικό που είναι απαραίτητο στα εργαστήρια ανατομίας. Αυτή η έλλειψη δεν προέκυψε τυχαία αλλά μετά από εργατικό ατύχημα με ευθύνη της σχολής, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό και την απόλυση του ταριχευτή ώστε να συγκαλυφθεί. Ως υποκατάστατο του πτώματος μας προτείνουν το Ανατομάζ το οποίο διαφήμιζαν ως υπερεργαλείο και αρχικά ο κ.Σκανδαλάκης το παρουσίαζε σαν «τρισδιάστατα ολογράμματα» (θύμιζοντας λίγο από star wars!). Στην πραγματικότητα οι περισσότερες ομάδες δεν το έχουμε δει από κοντά λόγω της αδυναμίας των καθηγητών να το χειριστούν. 
Για να προσγειωθούμε όμως και στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα δισδιάστατο πρόγραμμα σε μεγάλη οθόνη αφής το οποίο είναι μεν χρήσιμο εργαλείο, αλλά μόνο επικουρικά και δεν επαρκεί για τις ανάγκες του μαθήματος. Παρότι και εκεί πήραμε απόφαση συλλόγου η σχολή δεν αποκατέστησε το πρόβλημα και το δεύτερο έτος ουσιαστικά δεν ασκήθηκε ποτέ στο πτώμα. Εμείς συνεχίζουμε να διεκδικούμε άμεση αποκατάσταση του ταριχευτηρίου και όχι με συνθήκες που θα διακυβεύουν την ασφάλεια του κάθε εργαζόμενου.
Τι συνέβη στον τομέα της υγείας φέτος;
Και φέτος σε μια περίοδο εκλογικής αναμονής, παρότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να χτίσει το αφήγημα της εξόδου από τα μνημόνια, η κατάσταση στην πραγματικότητα αποδεικνύει το αντίθετο, κάτι που φαίνεται και από την υποβάθμιση της υγείας στην χώρα μας. Ακολουθώντας τις επιταγές της ΕΕ και το μνημονιακό κεκτημένο πλήττεται ολοένα και περισσότερο ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του ΕΣΥ. Στόχος είναι ένα συρρικνωμένο σύστημα περίθαλψης το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει ένα στοιχειώδες δίχτυ προστασίας του πληθυσμού αλλά με το συνολικό επίπεδο περίθαλψης δραματικά να υποβαθμίζεται.
Παράλληλα με αυτό, η υποτίμηση του δημόσιου συστήματος υγείας στοχεύει σε ένα βαθμό και στην ενίσχυση της ιδιωτικής παροχής υπηρεσιών υγείας. Διαμορφώνονται παράλληλα οι συνθήκες έτσι ώστε ως νέοι ιατροί να εργαστούμε σε ένα καθεστώς επισφάλειας και μισθών επιβίωσης, αλλά και πιο εντατικά από ότι πριν. Ύστερα από χρόνια διαρκούς υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης θα κληθούμε ως γενιά να σώσουμε τη βάρκα που βουλιάζει χωρίς να υπάρχει το αντίστοιχο αντίκτυπο ούτε στη κοινωνία ούτε και σε εμάς τους ίδιους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατάστασης ήταν ο τραυματισμός γιατρού από ασυντήρητο ασανσέρ που κατέρρευσε πάνω του, ενώ λίγες μέρες πριν τοξικοεξαρτημένος ασθενής στο ΚΑΤ κάηκε δεμένος στο κρεβάτι του λόγω έλλειψης πυρασφάλειας και υποστελέχωσης του νοσοκομείου. Πολλοί ακόμα παρόλες τις δυσκολίες μπορεί να σκέφτονται την φυγή στο εξωτερικό ως διέξοδο, δεν μπορεί όμως να αποτελεί επιλογή για πολλά χρόνια ακόμα. Ήδη η απορροφησιμότητα σε νέους ιατρούς σε Γερμανία και Αγγλία έχει αρχίσει να ελαττώνεται, ενώ σε άλλες χώρες απαιτούνται δύσκολες εξετάσεις, μεταπτυχιακά.
Η παραπάνω κατεύθυνση ήρθε να σφραγιστεί από την κυβέρνηση μέσω συγκεκριμένων κινήσεων:
Τροπολογία για τις πανελλήνιες για τη λήψη ειδικότητας
Με τις πανελλήνιες λοιπόν, οι οποίες έρχονται να υποκαταστήσουν τις νομαρχιακές εξετάσεις που δίνονταν μέχρι πρότινος στα νοσοκομεία, οι ειδικευμένοι θα χαρακτηρίζονται όχι πλέον απλά επαρκείς αλλά ο βαθμός «καλώς, λίαν καλώς και άριστα» θα τους συνοδεύει εφ’ όρου ζωής και μπορεί να δημιουργεί διαφορετικές ταχύτητες εργαζόμενων. Επίσης οι εξετάσεις αυτές θα δίνονται μόνο τέσσερις φορές τον χρόνο και όχι όποτε ο ειδικευόμενος ολοκληρώσει την ειδικότητά του, όπως ίσχυε μέχρι τώρα. Παράλληλα, ανοίγει τον δρόμο στο να μετατραπούν οι εξετάσεις σε διαγωνισμό στον οποίο θα περνά συγκεκριμένο ποσοστό εξεταζομένων, δομώντας ένα ανταγωνιστικό τοπίο μεταξύ των νέων γιατρών. Αυτό συντελεί στο να καταρρεύσει το επιχείρημα ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις θα είναι πιο αξιοκρατικές αφού σε αυτό το ανταγωνιστικό κλίμα θα εντείνεται η διαπλοκή και η προσπάθεια σύναψης σχέσεων με τους καθηγητές οι οποίοι βάζουν τα θέματα.
Μετά από πιέσεις των ειδικευμένων και των ειδικευόμενων γιατρών ωστόσο και με τη στήριξη και του δικού μας φοιτητικού συλλόγου, το υπουργείο υγείας απέσυρε τον βαθμό καλώς, λείαν καλώς και άριστα. Αυτό είναι μια μικρή νίκη, καθώς εμποδίστηκε μια από τις αλλαγές στις εξετάσεις , κάτι που αποδεικνύει ότι οι συλλογικές πιέσεις μπορούν και έχουν σημαντικά. Παρόλα αυτά συνεχίζουμε να παλεύουμε μαζί με τους γιατρούς για να αποσυρθεί η τροπολογία για τις εξετάσεις συνολικά.
The Institute of Medicine is reviewing how chronic fatigue syndrome is diagnosed and whether that label puts too much emphasis on fatigue over other significant symptoms.
Εκτός αυτού η συγκεκριμένη αλλαγή εντάσσεται σε συνολικότερο πλαίσιο αλλαγών σύμφωνα με την πρόταση του ΚΕΣΥ για την ιατρική εκπαίδευση. Συνοπτικά:
- Θέσπιση ατομικού φακέλου ειδικευομένου (logbook)
Θα μπαίνει ως προϋπόθεση για να δώσεις εξετάσεις για τον τίτλο ειδικότητας. Αυτό είναι ένας τύπος απουσιολογίου για το κατά πόσο έχει εκπαιδευτεί ή όχι σε διάφορες κλινικές δεξιότητες. Αυτό φυσικά θα έχει ως άμεση συνέπεια να παρακαλούμε και να τρέχουμε ως μελλοντικοί ειδικευόμενοι πίσω από τον αντίστοιχο καθηγητή αντί να είναι αυτονόητο ότι αυτός θα έχει την ευθύνη της εκπαίδευσης.
- Διδακτικές μονάδες
Θα κατοχυρώνονται από τη συμμετοχή σε διάφορα επιστημονικά συνέδρια- φυσικά όχι δωρεάν- τα οποία διοργανώνονται από φαρμακευτικές και ιατρικές εταιρείες. Άρα, παράλληλα με την ειδικότητα μας θα πρέπει να τρέχουμε και από συνέδριο σε συνέδριο για να συγκεντρώσουμε τις απαραίτητες διδακτικές μονάδες.
- Αλλαγές στις εξετάσεις
Ενώ μέχρι τώρα έδινες εξετάσεις μόνο όταν τελείωνες την ειδικότητα, πλέον είναι πιθανό να εξετάζεσαι και κατά τη διάρκεια της ειδικότητας, όταν ολοκληρώνεις κάθε κύκλο ειδίκευσης, και μάλιστα έως και 3 φορές μέσα στο χρόνο.
Πολυνομοσχέδιο για την υγεία
Το νομοσχέδιο αυτό πέρασε εν τάχει μαζί με την αλλαγή στην ειδικότητα και περιλαμβάνει συγχωνεύσεις 30 νοσοκομείων, καθιέρωση χώρων εποπτευμένης χρήσης ναρκωτικών και αλλαγή στο καθεστώς λειτουργίας εφημεριών των ιδιωτικών κλινικών. Παρότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προφασιζόταν ότι θα κλείσει τρύπες στο σύστημα Υγείας κατέληξε να κλείνει νοσοκομεία. Επίσης, με την καθιέρωση Χώρων Εποπτευμένης Χρήσης Ναρκωτικών δεν επιλύεται το ζήτημα της τοξικοεξάρτισης και της επανένταξης των χρηστών, αλλά αντίθετα περιθωριοποιούνται και οι δομές δεν προβλέπεται να στελεχωθούν κατάλληλα.
Επικουρικοί ιατροί – Ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας
Σε μια συνθήκη μαζικής συνταξιοδότησης ιατρών των νοσοκομείων, η κυβέρνηση παρουσίασε την σύναψη 2ετούς συμβάσεων εργασίας με επικουρικούς ιατρούς ως τη σωτηρία ενός καταρρέοντος ΕΣΥ. Δεν αποτελεί όμως τίποτε άλλο από την εμπέδωση της ελαστικής εργασίας στον κλάδο μας. Άρα εργασίας υπό τον διαρκή φόβο της απόλυσης και της ανεργίας. Βέβαια η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να υλοποιήσει όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις χωρίς χρήσιμους συμμάχους. Οι καθηγητές της σχολής μας όχι μόνο δίνουν το απαραίτητο ”κύρος” γνωμοδοτώντας για τις περισσότερες από αυτές αλλά και υπονομεύουν ενεργητικά κάθε προσπάθεια αντίστασης των νέων ιατρών και των φοιτητών. Το άγχος της συλλογής προσόντων μας συνοδεύει από την σχολή ως την εργασία μας και εντάσσεται σε μια γενικότερη κατεύθυνση που μαςς θέλει ανταγωνιστικούς και αναλώσιμους, γι’ αυτό είδαμε πρόσφατα τους επικουρικούς να κινητοποιούνται μαζί με τους αναπληρωτές για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας στον κλάδο τους.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
Νέα Προοπτική
Η δύναμη αυτή παρότι αυτοπαρουσιάζεται σαν μία «ανεξάρτητη παρέα» υπονομεύει χρόνια τώρα τις εκλογές αφού επιδιώκει να τις μετατρέψει σε μια μάχη συμφερόντων στην οποία η ψήφος δε θα έχει πολιτικό κριτήριο, ούτε θα είναι αποτέλεσμα πολιτικής εμπιστοσύνης. Θα είναι ψήφος βασισμένη στις πελατειακές σχέσεις ως αντάλλαγμα για σημειώσεις, ψήφος που κερδίζεται σε πολυέξοδα πάρτι, ψήφος στους πιο δημοφιλείς όπως συνέβαινε στο σχολείο. Εξαιτίας αυτής της στάσης λογικό είναι οι φοιτητές να αποθαρρύνονται από τη διαδικασία των εκλογών και να τη θεωρούν σαθρή διαδικασία.
Παρόλα αυτά, στην Ν.Πρ. βλέπουμε μια μεγάλη αντίθεση. Αν και προβάλλει ένα μη πολιτικό προσωπείο, στην πραγματικότητα παίρνει πολιτική θέση, όχι μόνο γιατί κατεβαίνει στις φοιτητικές εκλογές αλλά και γιατί τοποθετείται για διάφορα ζητήματα, όπως υπέρ του ΝΑΤΟ ή του Φορτσάκη. Η δύναμη αυτή, ξεκάθαρα, βασίζεται στις προσωπικές σχέσεις μελών της με καθηγητές και εκμεταλλευόμενη αυτές εξασφαλίζει ατομικά συμφέροντα και ταυτόχρονα αδιαφορεί για τα συμφέροντα όλων των υπόλοιπων φοιτητών. Αυτό το αποδεικνύει με την απουσία της από τις Γενικές Συνελεύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε φέτος, όπως τις υποχρεωτικές παρουσίες στα μαθήματα επιλογής, για τις οποίες αρχικά δεν τοποθετήθηκε και όταν πιέστηκε δεν πρότεινε κάτι γι’ αυτό. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι απουσιάζουν από τις κινητοποιήσεις για τα συγγράμματα και το νομοσχέδιο για την υγεία. Παράλληλα, η στάση της Ν.Πρ. φαίνεται και στην αλλαγή του προγράμματος σπουδών η οποία τάχθηκε υπέρ των καθηγητών και συνεπώς είναι υπεύθυνη για τα προβλήματα που προέκυψαν από αυτή. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια που η Ν.Πρ. διεκδικεί αυτοδυναμία, εκφράζει με θράσος ακόμα και πιο ακραία συντηρητικές και ακροδεξιές τοποθετήσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγα, ήταν η εκδήλωση προώθησης αναβολικών που διοργάνωσε σε συνεργασία με ακροδεξιό γιατρό και η οποία μετά από πιέσεις του ΦΣ δεν πραγματοποιήθηκε. Δεν είναι λίγες οι φορές φέτος που αυτοανακυρήχθηκαν «πρόεδροι» σε συνελεύσεις έτους και προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν επιδεικνύοντας πολλές φορές και αυταρχικές συμπεριφορές (τραμπουκισμοί, διαγραφή σχολίων από facebook ομάδων έτους κλπ). Η στάση της αυτή δεν είναι τυχαία αφού πρόκειται για μια πολιτική δύναμη που προωθεί τον ατομικό δρόμο, γι’ αυτό προσπαθεί με την στάση της να αποσυγκροτήσει τον σύλλογο και να σταθεί εμπόδιο στις συλλογικές διεκδικήσεις.
ΚΝΕ=ΠΚΣ=ΜΑΣ
Η πολιτική δύναμη με τα πολλά πρόσωπα… Παρά τις επαναστατικές κορώνες και τα μεγάλα λόγια, αυτή η «αγωνιστική δύναμη» απουσίαζε από μια σειρά αγώνων που έγιναν στο σύλλογό μας και ενίοτε χρησιμοποιεί τις δομές του Συλλόγου εργαλειακά (πολλές φορές έκαναν δικές τους κινητοποιήσεις λειτουργώντας αντιπαραθετικά και διασπαστικά ως προς το σύλλογο). Αντίθετα, για το κομβικό ζήτημα της επιβολής παρουσιών στα μαθήματα επιλογής, δεν ήταν εξίσου αγωνιστική και «παρέλειψε» να το αναφέρει στην τοποθέτησή της στην ΓΣ. Ενίοτε, η δύναμη αυτή λειτουργεί γραφειοκρατικά προωθώντας επιτροπές από εκλεγμένους και «εκλεκτούς» που θα λύνουν τα προβλήματα των φοιτητών, κάτι που έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό (βλ. κινητοποίηση 2ου έτους για συγγράμματα) και καλλιεργεί την ανάθεση. Παρότι όλη την χρονιά η παρουσία τους δεν ήταν και τόσο αισθητή, πριν τις εκλογές καλούν τον φοιτητικό σύλλογο να «κάνει την διαφορά» με ισχυρό ΚΚΕ…
Αγωνιστικές Κινήσεις
Παρότι συχνά συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις για τα ζητήματα της σχολής μας το πολιτικό τους σχέδιο στηρίζεται στην κριτική και την λασπολογία ενάντια σε άλλες αριστερές δυνάμεις (π.χ. διαδίδουν ότι αγωνιστικές δυνάμεις εκλέγουν πρυτάνεις κλπ). Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ότι δεν αναγνώρισαν την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης και την κατάληψη, ενώ παραδέχονταν την σημασία των παρουσιών στα επιλογής, απλά γιατί δεν έγινε από την δική τους πολιτική λογική. Διατηρώντας ένα «πολύ αριστερό» προσωπείο, οικοδομώντας συχνά διαφωνίες, κινούνται πάντα μόνοι τους ενισχύοντας έτσι την αποσυγκρότηση του συλλόγου μπροστά στην επίθεση που δέχονται τα φοιτητικά δικαιώματά μας. Αυτό ήταν προφανές και όταν αποχώρησαν από το κοινό πλαίσιο για την υγεία με μόνη διαφωνία την άρνησή τους για το αίτημά μας για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την υγεία. Αξίζει βέβαια να αναφερθεί ότι αλλάζουν πολλές φορές τοποθέτηση με την φορά του ανέμου, όταν βλέπουν κενά στην τοποθέτησή τους, προκειμένου να ενσωματώσουν κόσμο (ενώ καταψηφίζουν κινητοποιήσεις στην ΓΣΤ, έρχονται σε αυτές σποραδικά). Εμείς πιστεύουμε ότι όλες οι αγωνιστικές δυνάμεις πρέπει να αντιπαρατιθέμεθα συσπειρωμένοι ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών μας, και όχι με λογική ανάπτυξης του δικού μας πολιτικού εαυτού.
Γιατί λοιπόν σε καλούμε να στηρίξεις εμάς;
Ως πολιτικός χώρος βάζουμε πάνω απ’ όλα στόχο την προάσπιση των συλλογικών μας συμφερόντων, των κεκτημένων μας σε εκπαίδευση και εργασία. Μπορεί φέτος να δώσαμε αρκετές μάχες, τις περισσότερες από τις οποίες κερδίσαμε, όμως είναι σημαντικό μελλοντικά να είμαστε έτοιμοι για τις μάχες που θα έρθουν και να τις δώσουμε όλοι μαζί! Καταφέραμε να παγώσουν οι παρουσίες σε πολλά μαθήματα επιλογής αυτό το έτος, παρότι δεν πρέπει να εφησυχαστούμε γιατί αυτή η μάχη ακόμα εκκρεμεί. Επίσης δώσαμε την μάχη μας μαζί με τους γιατρούς για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για τις εξετάσεις για την λήψη ειδικότητας.
Διεκδικούμε να είμαστε κομμάτι ενός συλλόγου ζωντανού και δημοκρατικού, στις διαδικασίες του οποίου θα βλέπουν τον εαυτό τους οι φοιτητές, γι’ αυτό και θεωρούμε θετικό το ότι καταφέραμε να βγάλουμε δύο Γενικές Συνελεύσεις. Διεκδικούμε να σπουδάζουμε ανθρώπινα, να ζούμε ανθρώπινα και να έχουμε προοπτική για δουλειά και ειδικότητα με αξιοπρέπεια στη Ελλάδα. Διεκδικούμε ποιοτική περίθαλψη για τους ασθενείς μας, η οποία θα παρέχεται σε όλους ανεξαιρέτως! Διεκδικούμε να μη γίνουμε μια χαμένη γενιά, μια γενιά που δεν έζησε! Διεκδικούμε ακόμα στήριξη και ενίσχυση μιας Αριστεράς ριζοσπαστικής, που δίνει αγώνες μέχρι να πετύχει νίκες και όχι μέχρι να καρπωθεί πολιτικά οφέλη, μιας Αριστεράς ανεξάρτητης από τα αστικά κόμματα και τα καθηγητικά συμφέροντα, μιας Αριστεράς ενωτικής, που μέσα από τα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα ενώνει ισότιμα όλους τους αγωνιστές του φοιτητικού κινήματος. Μιας Αριστεράς που παρεμβαίνει ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές με το θάρρος ότι μπορεί να παρέμβει σε αυτές και να τις μετασχηματίζει.
Για όλους αυτούς τους λόγους καλούμε σε στήριξη της Ενωτικής ΑΡΙΣ-ΠΑΦ στις εκλογές τις 10 Απρίλη με το θάρρος όλων των αγώνων που δώσαμε και το όραμα για εκείνους που θα ακολουθήσουν.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ/ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΡΙ.Σ. – Π.Α.Φ. εαακ
ΑΡΙστερή Συσπείρωση 